Wernisaż wystawy fotografii “ANDROFOTOGRAMY” – Filip Tyra i Piotr Żurawski

Zapraszamy na wernisaż wystawy fotografii ANDROFOTOGRAMY
Autorzy przybliżając swoje sylwetki piszą o sobie tak:

Filip Tyra (@filip.tyra)
Fotografia – moje hobby które przerodziło się w pasję. Zaczęło się od zwykłych zdjęć telefonem. Z czasem telefon zamieniłem na aparat, zdjęcia przerodziły się w sesje portretowe a znajomi w prawdziwych modeli.

Piotr Żurawski (@piotr.zurawski.31)
Mało oryginalnym byłoby powiedzieć: „Fotografię od zawsze mam w sercu, interesuję się nią odkąd pamiętam, a aparat trzymam przyklejony do dłoni”. Historia nie do końca wyglądała w ten sposób. Rzeczywiście – dziedzina sama w sobie przewijała się przez całe moje życie. Prawdziwy „boom” przypadł dopiero na lata nauki w technikum, kiedy w domu pojawił się pierwszy (i – akurat w tym kontekście – jedyny) cyfrowy aparat. Typowy kompakt do rodzinnych zdjęć przy kotlecie i grillu, uwieczniania trzymania krzywiej wieży w Pizie lub chwytania wieży Eiffla za czubek. To jednak pozwoliło mi prawdziwie otworzyć się i zacząć bez skrupułów chwytać w zasadzie wszystko, nie martwiąc się o uciekające z kliszy klatki. Tematy, którymi się zajmuję nie ograniczają się do fotografii studyjnej, czy szeroko pojętej fotografii portretowej. W ostatnim czasie większość tego, co można zobaczyć na moich pracach to natura – ta z bliska, przy której trzeba się na chwilę zatrzymać i skupić, jak i ta daleka, do której wystarczy unieść wzrok i objąć nim wolno przemijający krajobraz. Do dziś jednak najbardziej fascynującą dziedziną, zresztą bardzo popularną, jest fotografia uliczna. Przeciwieństwo tego, z czym można spotkać się w lesie, na łące, w otoczeniu właśnie natury. Tam, gdzie nad horyzontem górują nie skały, a wieżowce, zmiany zachodzą szybko, chwila ulotna jest rzeczywiście właśnie taką. Krótka, nagła, często niezauważalna, a jeszcze częściej – zaskakująca. Twarze mijanych osób, których najpewniej nie spotkamy nigdy więcej, przepływające asfaltowymi rzekami miasta auta, wyjące tramwaje, przepełnione autobusy. Momenty, w których nawet sami wykonawcy czynów nie są ich świadomi. Szczere emocje, wypisane w oczach i zachowaniu. Pęd, światła, błyski, szum i głosy. Fascynująca w tej dziedzinie nie jest często estetyka, a zawarta w kadrze historia i nasuwające się z nią pytania, na które bardzo rzadko można znaleźć odpowiedź. Kim oni są? Dokąd idą? Skąd przyszli? O czym myślą i co widzą? Być może właśnie ta niewiadoma jest tym, co naprawdę przyciąga mnie osobiście do fotografowania „ulicy”, której zresztą dotyczy moja część wystawy.
Jest to reportaż zawierający w sobie fotografie przede wszystkim z Warszawy – mojego miasta rodzinnego, które na przestrzeni lat obserwuję pod kątem zmian zarówno architektonicznych, jak i społecznych. Pomimo przeniesienia się do Ostrowa Wielkopolskiego darzę to miasto ogromną sympatią, którą zresztą każdy w jakimś stopniu ma w stosunku do miejsca, w którym się urodził. Mam nadzieję, że z pomocą tych obrazów będę mógł w choćby niewielkim stopniu przybliżyć wszystkim nie tylko ulice tego miasta, ale i samą formę, która zajmuje w moim sercu specjalne miejsce.

Kuratorzy wystawy: Małgorzata Margarita Dąbrówka i Michał Trusz